De Erlkehnisch
Wer reid so schbäd do noch drauß rum,
wu alle annre schloofe dun?
Es is de Vadder mid soim Hobbes,
hod en ganz feschd am Arm un Bobbes.
"Ei, Bu, was bibberschd 'en dann so?"
"Siehschd du de Erlkehnisch ned do?
Isch glaab, der is do ned umsunschd!"
" 's is bloß de Newwel un de Dunschd!"
"Du liewer Bu, kumm, mach kãã Sache!
Schääne Schbielscher dun mer mache!
Bunde Blumme, Schdrãnd un so,
goldnes Koschdiem, 's is alles do!"
"De Erlkehnisch voll Iwwermud
machd Schbrisch, Vadder, des is ned gud!"
"Och, geh ford, des is es Wedder.
De Wind, der bloosd do dorsch die Blädder."
"Du schääner Bu, es is schunn schbäd,
isch hab dehããm paar schääne Mäd.
Kumm, geh doch mid, die frahen sisch
un danzen un singen bloß fer disch."
"Ei, Vadder, ei, Vadder, sieschd du do vorne
dem soi Deschder hinner de Tanne?"
"Ei, Bu, horsch her, isch seh's genau,
's sin alde Weide, die schoinen hald grau!"
"Du schääner Bu, kannschd ned endrinne.
Un wann de ned willschd, du' isch disch zwinge!"
"Ei, Vadder, ei, Vadder, jedzd daddschd er misch ãã;
de Erlkehnisch will an misch drãã!"
Gschoggd is de Vadder, schnell wie de Wind
dud er jedzd reide mid soim Kind,
kummd grad so hããm mid Mih un Nod;
de Bu, der lebt - de Gaul is dod!
* * *
* *
*